اثر داخل معدی میوه سنجد (elaeagnus angustifolia l.) بر روی ترشح اسید در موش مدل pylorus-ligated

مقدمه: بسیاری از گیاهان خانواده elaegnaceae دارای مصارف متعدد پزشکی از جمله فعالیت ضد زخم معده هستند. هدف : بنابراین ما فرض را بر این قرار دادیم که میوه گیاه سنجد ممکن است در کنترل ترشح تحریک شده اسید نقش داشته باشد. به منظور پاسخ به این سوال اثر دارویی میوه گیاه سنجد بر روی ترشح تحریک شده اسید ناشی از کرباکول بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه از روش pylorus-ligationاستفاده شد. به طور خلاصه دو کانول به ترتیب از مری جهت وارد کردن دارو و یک کانول از محل اتصال دئودنوم به معده جهت خروج شیره وارد معده شدند و در مکان اتصال دئودنوم به معده لیگاسیون صورت گرفت. کرباکول از طریق ورید ژوگولار انفوزیون شده و هر ده دقیقه شیره معده جمع آوری شد و میزان اسیدیته شیره توسط سود 01/0 نرمال تیتر شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون anova و آزمون تکمیلی tukey ارزیابی شد. نتایج: تجویز داخل معدی عصاره میوه سنجد به صورت وابسته به دوز و وابسته به زمان سبب کاهش ترشح اسید تحریک شده ناشی از انفوزیون وریدی کرباکول شد. ترشح تحریک شده اسید 30 دقیقه پس از تجویز دوز mg/kg600 عصاره در زمان حداکثر ترشح اسید به طور کامل مهار شد و تا پایان آزمایش ادامه یافت (دقیقه 100). تجویز همزمان عصاره با انفوزیون وریدی کرباکول تاثیری بر روی ترشح اسید نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده عصاره آبی میوه گیاه سنجد دارای یک عمل آنتی اسید بر روی ترشح تحریک شده اسید توسط تجویز داخل معدی آن است که این اثر بستگی به phداخل معده دارد. این احتمال وجود دارد که اثر مهاری میوه سنجد توسط سیستم کلی نرژیکی یا غشاهای غیرعصبی اعمال شود.